નરસૈયો ને દત બીરાજે, જ્યા ગિરનારી જાળી છે;
ડુંગરા ખુંદે ડાલામથા, એની ડણકુ કાઠીયાવાડી છે......
પરબ, સતાધાર,વિરપુર, પાળીયાદ ને બગદાણે;
હરીહર નો જે સાદ કરે એ રોટલો કાઠીયાવાડી છે.....
સંત, સુરા અને દાતારો વળી સુદામાને કેમ ભુલાય;
મરી જવુ પણ માગવુ નહી, એ ટેક કાઠીયાવાડી છે.....
ન ખાવાનુ ખાવા માગ્યું હતુ;
એ મહેમાન મહા ભારાડી છે,
ખાંડણીયે ખંડાણો એનો બાપ કાઠીયાવાડી છે.....
ખાંભીએ-ખાંભીએ સીંદુરીયો એ રંગ કાઠીયાવાડી છે;
રા રાખીને દીધો દીકરો એ જંગ કાઠીયાવાડી છે.....
અહીંસા તણી આંધી ફુકી, પણ સુરજ નહોતો આથમતો;
લાકડી લઇને તોપુ તગેડી એ ગાંધી કાઠીયાવાડી છે....
ધર્મ ની ખરી હતી એ દીશા જેમણે ઉઘાડી છે,
વીશ્વ તણા વિરાટ 'મોરારીબાપુ' કાઠીયાવાડી છે....
ગોકુળીયામા ગમ્યુ નહી; મથુરા મુકીને ભાગ્યો હતો,
રણ-રણ જઇને રણછોડ થયો એ ક્રિષ્ન કાઠીયાવાડી છે......
No comments:
Post a Comment